'Ik zal het spelen met vriendinnen het meest missen'

Noa (12 jaar): ‘Ik zit pas vanaf groep 6 op CSV. Voor de zomervakantie ging ik een keer wennen. Dat vond ik zo spannend dat ik in de auto gewoon zat te trillen. Maar het was heel gezellig en iedereen had aandacht voor mij. In de zomervakantie gingen we verhuizen. Ik heb toen bij Jip aangebeld en zij sleurde me het hele dorp door. Ze liet me alles zien, dat was een leuke dag! Op de eerste schooldag kwamen alle meisjes uit de klas om me heen staan en ze vroegen allemaal: “Hoe heet ik, hoe heet ik?” Heel grappig. De volgende dag kende ik alle namen uit mijn hoofd.Ik wilde eerst niet verhuizen naar Vreeland, maar ik kreeg hier meer vriendinnen dan ik in Norg had. De kinderen in onze klas zijn ook aardiger voor elkaar. Nu gaan we weer terugverhuizen, maar dat wil ik eigenlijk niet. Gelukkig mocht ik van mijn ouders nog wel groep 8 hier afmaken.
Het is jammer dat onze klas uit elkaar gaat vallen want het is echt een leuke klas. Ik vind het stom om weer opnieuw te moeten beginnen op de middelbare school. Sommige dingen zijn wel leuk, bijvoorbeeld andere talen leren zoals Frans of Spaans. Maar het lijkt me eng om bij biologie een koeienoog te ontleden. Ik wil graag naar een school met veel aandacht voor creatieve vakken zoals drama. Ik zit nu op Theaterschool Kleine Kunst en dat is erg leuk!
Soms ben ik bang dat ik gepest zal worden als brugpieper. Ik heb geen bril, geen rood haar en mijn beugel is er volgend jaar al uit, maar pesters vinden altijd wel iets om je mee te pesten.
Ik zal het spelen met vriendinnen het meest missen. Soms bellen we bij elkaar aan en dan doen we een fotospeurtocht door het dorp. Dat soort dingen doe je niet meer als je op de middelbare school zit. De vorige groep 8 zie je haast nooit meer buiten spelen, die zitten allemaal aan hun huiswerk.
Ik wil later iets doen met dieren of met kleine kinderen. Of als actrice in een kinderserie spelen.’

20 jaar: ‘Ik geniet van mijn vrije leven’
‘Na de basisschool verhuisden wij naar Haren, vlakbij Groningen. Het afscheid was moeilijk, vooral omdat ik op social media zag hoe mijn oude klasgenoten in het weekend met elkaar afspraken. Hoewel ik vrij snel mijn draai vond op de middelbare school, ben ik wel een tijdje boos geweest op mijn ouders. Ik deed kortaf en wilde nergens over praten met hen.
Na de mavo deed ik de havo en daarna studeerde ik een jaar hbo Facility Management, maar dat bleek niet de goede studiekeuze voor mij. Ik heb daarna mijn certificaat Spaans op havoniveau behaald aan het Luzac College. Een extra taal was een voorwaarde om toegelaten te worden op de Hogere Hotelschool in Leeuwarden. En dat is gelukt. Alleen besloot ik op het laatste moment toch een andere studie te kiezen die beter bij me past: communicatie aan de Hanzehogeschool.
Ik woon nu op mezelf in het centrum van Groningen met een van mijn beste vriendinnen. Het is grappig dat mijn oude klasgenoten uit Vreeland zijn uitgevlogen over het hele land. Ze zitten echt overal en nergens. Van mijn vriendengroep van de middelbare school bleef iedereen juist in Groningen. Ik wilde zelf ook liever in de buurt van mijn vrienden en ouders blijven wonen.
Ik heb nu nog niet heel veel verantwoordelijkheden en geniet van mijn vrije leven. Op kamers wonen is echt fijn. Je hoeft niet meer om zes uur aan tafel te zitten, maar gewoon wanneer het jou uitkomt. Ik maak me geen zorgen om de toekomst. Dat komt misschien tijdens mijn studie. Dan vraag je je toch af of dit echt is wat je wilt en of je er later een leuke baan mee vindt. Ik werkte een paar jaar in de bediening in een koffie- en wijnbar. Het is superleuk om met mensen om te gaan, maar later wil ik iets anders, misschien wel een eigen bedrijf. Als ik mijn studie heb afgerond, begint het echte leven met hopelijk een goede baan.
Ik heb al vier jaar een relatie en dat gaat hartstikke goed. Mijn leven over tien jaar? Ik denk huisje, boompje, beestje, misschien ook al wel kinderen. En ik blijf in Groningen wonen!’