Teamwork is noodzakelijk
Onder het genot van een kop heerlijke koffie in Breaxx praten vier collega’s van Connexxion over teamwork. Hoe belangrijk is teamspirit in hun werk? Waaruit bestaat de samenwerking? En wat is er voor nodig om een goede teamspeler te zijn?
Jerry Borninkhof (53) en Jan de Mol (58) werken bij Connexxion Water in IJmuiden als schipper op de Fast Flying Ferry. Deze snelle draagvleugelboot brengt passagiers van Velsen-Zuid over het Noordzeekanaal naar Amsterdam Centrum en terug. Omdat dit schip harder vaart dan veertig kilometer per uur, is het wettelijk verplicht om met twee schippers aan boord te varen. Er is een poule van ongeveer 14 schippers, die elke twaalf weken opnieuw worden ingeroosterd. Soms werken schippers drie dagen achter elkaar samen, soms zien ze elkaar een paar weken niet. Maar ze kennen elkaar allemaal.
Jerry Borninkhof: ‘Ik werk nu ruim een jaar als schipper op de draagvleugelboot en het bevalt mij uitstekend. Je vaart toch op een bijzonder schip en de contacten met de klanten zijn leuk. Je zit bijna iedere werkdag met een andere collega. Om beurten vaar je het schip heen en weer van Velsen naar Amsterdam en weer terug. Als je zelf vaart ben je als eerste schipper verantwoordelijk voor het schip en de kaartcontrole. Als tweede schipper vaar je actief mee. Dat betekent dat je in de stuurhut aanwezig bent en meekijkt met de eerste schipper naar de verkeerssituatie buiten. Ook zorg je ervoor dat het schip aan de steiger vast komt te liggen en je helpt fietsers aan of van boord.’
‘Doordat de boot zo snel vaart’, legt Jan de Mol uit, ‘moet je heel geconcentreerd zijn. Het zou te vermoeiend zijn om een hele dag te varen, dan ga je fouten maken. Bovendien zien twee mensen meer dan een. Zeker in de zomer met al die plezierjachten is dat wel belangrijk. Wij moeten iedereen voorrang geven op het water.’
‘Omdat ons team uit slechts twee personen bestaat’, vervolgt Jerry Borninkhof, ‘moet je er op kunnen vertrouwen dat je collega zich aan de afspraken en procedures houdt; anders gebeuren er ongelukken. Met de ene schipper heb je een betere klik dan met de andere, maar dat heeft geen invloed op het werk. Iedere schipper kent zijn verantwoordelijkheid en bezit een grote mate van collegialiteit.’
‘Alle schippers gaan jaarlijks op herhalingscursus’, vertelt Jan de Mol tot slot. ‘Iedereen weet dus waar hij mee bezig is. Met twee schippers aan boord, ben je gelijkwaardig. Je moet kunnen accepteren dat de ander soms iets zegt over jouw werk. Gelukkig zijn schippers makkelijke mensen. Mij geeft het een veilig gevoel dat ik op mijn collega kan rekenen als er wat loos is. Ik heb ooit meegemaakt dat de motor in de machinekamer oververhit raakte; er was veel rookontwikkeling. Terwijl ik het schip naar de kant bracht, zorgde mijn collega ervoor dat de passagiers veilig van boord kwamen. Dan is teamwork echt noodzakelijk.’
Hans Vlaar (48) en John Schuurman (37) werken als verpleegkundige en ambulancechauffeur bij Connexxion Ambulancezorg cluster Alkmaar-Schagen. Het volledige team bestaat uit 41 verpleegkundigen en 31 chauffeurs, die allemaal met elkaar samenwerken volgens een wisselend rooster. Teamwork is noodzakelijk om veilig te kunnen werken en om de dienst tot een goed einde te brengen. Zeker in het geval van ernstige incidenten, waarbij elke seconde telt, hebben verpleegkundige en ambulancechauffeur elkaar hard nodig.
Hans Vlaar: ‘Mijn werk als verpleegkundige op de ambulance is verantwoordelijk, avontuurlijk en afwisselend. Mensen zijn (bijna) altijd blij dat je er bent en soms kan je echt het verschil maken; dat geeft veel voldoening.’
‘Ik ben als ambulancechauffeur verantwoordelijk voor wat er op de weg gebeurt’, vertelt John Schuurman. ‘Onze dag begint altijd met controle van het voertuig en de communicatiemiddelen. We rijden 4 tot 6 ritten per dag, sommige met spoed. Ik zorg ervoor dat we zo snel mogelijk ter plaatse komen, zonder dat onze veiligheid of die van overige weggebruikers in gevaar komt.’
‘De verpleegkundige is medisch eindverantwoordelijk’, vervolgt Hans Vlaar, ‘maar je overlegt vaak met de chauffeur, die ook veel ervaring heeft en mee kan denken hoe we de hulpverlening tot een goed einde kunnen brengen. John en ik voelen elkaar goed aan: we hebben aan één woord genoeg om te weten hoe we het gaan doen. Het is belangrijk dat je samen hetzelfde doel voor ogen hebt: professionele hulp bieden aan de patiënt. Daarvoor is het noodzakelijk dat je kennis en vaardigheden up to date zijn, maar je moet ook naar elkaar kunnen luisteren en de ander in zijn waarde laten. Samen probeer je rust te brengen in de situatie die je aantreft. Door rust nemen de klachten vaak spontaan af; rust is vaak al een belangrijk deel van de behandeling.’
‘Ter plaatse houd ik me bezig met logistiek, communicatie, en met het assisteren van de verpleegkundige bij medische taken’, legt John Schuurman uit. ‘Als het erom spant en er snel gehandeld moet worden, kan teamwork van levensbelang zijn. Maar teamwork betekent voor mij ook dat we met plezier ons werk doen, met een leuke groep collega’s. We hebben veel lol samen. Zo heb ik een keer meegemaakt dat een nette heer met een hoofdwond niet met ons mee wilde om het te laten hechten. Mijn collega vroeg of hij ook secondelijm in huis had. Hij plakte de wond dicht en knoopte de haren van de man behendig aan elkaar. Toen de man vroeg of hij nog iets moest doen zeiden wij dat hij nog niet naar bed mocht omdat we dan weer een melding zouden krijgen: “man vast aan kussen”. Buiten hoorden we de man nog schaterlachen!’
