Aan de wandel
Half Nederland is tijdens de lockdown gaan wandelen. Ik geef het toe, ik ook. In mijn eigen omgeving ontdekte ik wandelpaden die ik in al die jaren dat ik hier woon nog nooit had bewandeld. Ook liep ik vaak over het kaarsrechte pad vanuit mijn dorp, door de polder, naar het Amsterdam-Rijnkanaal. Grappig hoe je zo’n pad elke keer anders ervaart. Ik liep onder prachtige wolkenluchten door, ik schuifelde eroverheen toen er sneeuw lag, ik zag er de zon tussen de bomen ondergaan, ik haastte me door het donker om voor de avondklok weer binnen te zijn, ik zat er op een bankje van de eerste zonnestralen te genieten, ik fotografeerde er het frisse geel van narcissen en boterbloemen en ik rook er de veelbelovende geur van weer een nieuwe lente.
Van het artikel ‘Walk this way’ van Fabiola de Moraaz Imans en de prachtige illustraties die Janet Otter erbij maakte, kreeg ik onmiddellijk zin om een blokje om te gaan. Ik wil blijven wandelen! Liefst elke dag, net als Fabiola. Ook nu Nederland langzaamaan weer opengaat en mijn agenda zich vult met allerlei afspraken buitenshuis. ‘Wandelen is bewegen, je hoofd leegmaken, je lichaam soepel houden en ondertussen genieten van alles wat je buiten tegenkomt’, schrijft Fabiola. En zo is het maar net. Dus waar je ook bent of naartoe gaat deze zomer: probeer sowieso elke dag een klein stukje te wandelen.
Geniet van de zomer die voor je ligt!
Esther & Ulrike
