Leve de vrijwilliger

De maatschappij leunt voor een belangrijk deel op de inzet van vrijwilligers. Ook bij de Kindertelefoon zijn ze onmisbaar. Michiel van Erp maakte met zijn documentaire ‘Leve de vrijwilliger’ een ontroerend portret over vrijwilligers in Nederland, waarin ook de Kindertelefoon aan bod komt. De documentaire werd uitgezonden op 7 december 2017, de dag van de vrijwilliger.

Susanne van Andel (49), vrijwilliger sinds 2016
“Toen mijn drie kinderen kleiner waren, hielp ik op school mee als knutselmoeder. Op de tennisclub organiseerde ik jaarlijks een open toernooi. Op een gegeven moment was het tijd voor serieuzer vrijwilligerswerk. Ik vind het belangrijk om via een sociaal betrokken organisatie iets voor je medemens te doen. Aan de telefoon merk ik dat je een belangrijke bijdrage kunt leveren; kinderen worden blij van een goed gesprek waarin echt naar ze geluisterd wordt. Daarnaast wil ik mezelf graag verrijken; nieuwe dingen leren werkt motiverend. Onlangs ben ik mentor geworden van nieuwe vrijwilligers en heb ik me aangemeld voor de media-pool om de pers te woord staan. Soms is het lastig om mijn diensten in te plannen; ik heb een drukke baan, een gezin en een druk sociaal leven. Ik ben blij dat er flexibeler tijden komen bij de Kindertelefoon. Voor mij is 17 uur nauwelijks haalbaar; om 18 uur na werktijd beginnen, is veel handiger. Op mijn werk weten ze dat ik bij de Kindertelefoon getraind ben om in vertrouwen met kinderen te praten. Ik ben nu gevraagd om vertrouwenspersoon te worden van alle 1200 medewerkers van ons bedrijf. Dat voelt echt als een eer! En dat heb ik mede te danken aan mijn vrijwilligerswerk bij de Kindertelefoon.”

Roos van Dooren (29), vrijwilliger sinds 2010
“Vroeger kreeg ik een kwartje zakgeld. Daarvan mocht ik 15 cent voor mezelf houden en 10 cent aan een goed doel geven, dat ik zelf mocht uitzoeken. Ik ben mijn ouders daar heel dankbaar voor. De winst zat hem natuurlijk niet in dat geld, maar in het feit dat ik besefte dat het fijn is om iets te doen voor een ander. Als vrijwilliger bij de Kindertelefoon vind ik het bijzonder dat kinderen je toelaten in hun verhaal. Zodra je de telefoon opneemt, is er vrijwel meteen vertrouwen. Je mag heel snel dichtbij komen.
In 2009 liep ik stage bij de Kindertelefoon en daarna ben ik gebleven als vrijwilliger. Eigenlijk wist ik niet dat vrijwilligerswerk inhoudelijk zo uitdagend kon zijn. Ik zat afgelopen jaar in de projectgroep ‘Vrijwilliger van de toekomst’ en heb daar veel van geleerd. Het kunnen blijven leren is een van de redenen waarom ik blijf bij de Kindertelefoon. Daarnaast is het fijn om met collega’s te werken die allemaal diezelfde intrinsieke motivatie hebben. Het is bijzonder dat je dat met elkaar deelt. De binding met het team is groot, ook omdat ik er al zo lang ben. Werken bij de Kindertelefoon geeft me nog steeds voldoening en ik ben er trots op dat ik dit doe!”

Ruim 550 getrainde Kindertelefoon-vrijwilligers bieden dagelijks een luisterend oor aan kinderen. Cora Berk, HR-manager: “De arbeidsmarkt van de vrijwilliger verandert; vrijwilligers krijgen meer keuzes en hebben het druk met school en/of werk. Om vrijwilligers (langer) aan de organisatie te binden moeten we ze meer bieden. Daarom startte dit jaar de projectgroep ‘Vrijwilliger van de toekomst’, bestaande uit vijf vrijwilligers, een beleidsmedewerker kwaliteit en mijzelf. We hebben samen nieuwe instroom- en doorstroomprofielen uitgewerkt, die aansluiten bij de wensen en talenten van vrijwilligers. We willen bijvoorbeeld meer flexibiliteit en diversiteit in taken bieden en de expertise van vrijwilligers benutten. Uiteindelijk is het doel onze dienstverlening optimaliseren en nog meer kinderen bereiken. En daarvoor hebben we onze vrijwilligers hard nodig!”