Luisteren naar Abigail

Luisteren is voor mij: gehoord en begrepen worden. Bij de Kindertelefoon denk ik aan: een nummer dat je kunt bellen in noodsituaties.

“Bijna vijf jaar geleden gingen mijn ouders scheiden. Mijn vader heeft veel tegen mij gelogen en kwam vaak niet of te laat opdagen. Zonder iets te zeggen was hij opeens twee jaar lang spoorloos verdwenen. Hij nam geen contact op met mij en mijn zusje, dat maakte me verdrietig. Toen ik hoorde dat hij in Engeland zat, voelde het alsof ik een stuk vuil voor hem ben. Ik was boos en wilde hem niet meer zien.
Met mijn moeder praatte ik over alles, zij kan goed luisteren. Op de basisschool had ik een lieve juf met wie ik praatte en nu heb ik twee mentoren aan wie ik alles heb verteld. Ook ga ik naar een fijne psycholoog, die heeft ervaring met dit soort dingen.
Het is belangrijk dat mensen naar je luisteren want dan kunnen ze misschien iets doen aan jouw problemen. Door te praten word ik ook minder verdrietig.
Ik heb mijn vader een brief geschreven dat ik hem niet meer wil zien. Dat is nu bijna drie jaar geleden. Hij is mijn vader, maar zo voelt het niet voor mij. Een vader is een leuk iemand op wie je kunt vertrouwen. Ik kon helaas niet op hem rekenen.
Inmiddels heb ik twee keer bij de kinderrechter uitgelegd waarom ik mijn vader niet wil zien. Ze denken dat mijn moeder er misschien achter zit, maar het is mijn eigen beslissing!”