Malle Eppie met de bolderkar
‘Toen mijn jongste zoon naar de peuterspeelzaal ging, wist ik het zeker: dit werk wil ik ook doen, maar dan als gastouder. Ik ben in 2006 begonnen en het is inderdaad net zo leuk als ik dacht. Ik vind het verzorgen van die kleintjes heerlijk: ze huilen als ze honger hebben of als er een scheetje dwars zit, maar verder zijn ze simpelweg gelukkig. Wat maken wij volwassenen het leven dan soms onnodig ingewikkeld!’
‘Ik ben als zelfstandig ondernemer ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Dat is belastingtechnisch aantrekkelijk. Vraagouders vinden mij via Gastouderbureau Mik of via Marktplaats.’
‘Ons huis is helemaal kindvriendelijk ingericht. We hebben een box en een treintafel in de woonkamer staan en we hebben traphekjes. Mijn gezin wordt daardoor dagelijks geconfronteerd met mijn werk, ook als alle kindjes al naar huis zijn. Mijn man is daar niet altijd even blij mee. Het zou mooi zijn om in de toekomst een aparte ruimte te hebben voor de opvang, zodat je ’s avonds de deur dicht kan doen en geen speelgoed meer ziet.’
‘Wanneer mijn eigen kinderen vakantie hebben, is het wel eens lastig om iedereen genoeg aandacht te geven. Het is soms echt heel druk bij ons! Daarom probeer ik ook altijd vast te houden aan de drie r’en: rust, reinheid en regelmaat. Verder vind ik het belangrijk om de kindjes een goede basis mee te geven, zodat ze vol zelfvertrouwen naar de basisschool gaan wanneer ze vier jaar worden.’
‘Hoewel Stan nog geen jaar oud is, neem ik hem samen met de andere kindjes elke dag mee naar buiten. Ik heb een handgemaakte bolderkar op de kop getikt waar ik zes of zeven kindjes in kan vervoeren. Er passen twee maxi-cosi’s in en er zijn twee zitjes voor kindjes die nog niet zo stabiel zitten. Voor de grotere kinderen is er een bankje. We brengen elke dag mijn jongste zoon naar school en gaan ook met de bolderkar naar de speeltuin of de kinderboerderij. Bij ons in de buurt sta ik bekend als malle Eppie met de groene kar vol kinderen.’
