Prima dat kinderen iets van het geloof meekrijgen

‘Ik was ooit tandartsassistente, maar toen mijn oudste zoon geboren werd, stopte ik bewust met buitenshuis werken: ik wilde thuis zijn voor mijn kinderen. Later deed ik de opleiding SPW 3 Kinderopvang en werkte ik op een peuterspeelzaal. Ik ben ook nog een tijdje overblijfcoördinator geweest op de basisschool. Eigenlijk ben ik altijd met kinderen bezig geweest. Ik werk nu sinds een jaar officieel als gastouder.’

‘Mijn klantenkring breidt zich uit via mond-tot-mondreclame. Alle kinderen komen uit Vreeland en het is bijna elke dag volle bak. Ik geniet ervan om te zien hoe ze met elkaar omgaan en op elkaar reageren. Ieder kind is anders en juist die verschillen vind ik leuk.’

‘Ik ben Nederlands Hervormd. Het geloof betekent voor mij ontspanning en saamhorigheid. Geen van de vraagouders is gelovig, maar niemand vindt het een probleem dat wij dat wel zijn. De ouders vinden het juist prima dat hun kinderen iets meekrijgen van het christelijk geloof.’

‘Wanneer ik bid voor het eten, wil ik dat de kinderen even stil zijn en wachten met eten. Ze hoeven van mij niet mee te doen, maar dat mag natuurlijk wel. Soms vergeet ik te bidden en dan roepen ze: “Christel je moet nog bidden!” Vloeken mag hier in huis niet, maar dat doen de kinderen ook zelden. Het is eerder zo dat ze mij corrigeren als ik per ongeluk een keer “shit” zeg.’

‘Luka en Emiel komen hier twee dagen per week en blijven dan ’s avonds ook eten. Ze proberen altijd mee te doen met bidden: dan doen ze hun ogen dicht of drukken hun vuisten tegen hun ogen en zeggen net als wij “Here, zegen deze spijze, amen”. Ze genieten van de bijbelverhalen die ik voorlees. Bidden en bijbellezen horen bij de rituelen die hier in huis plaatsvinden, dat weten ze gewoon.’

‘Doordat Luka er bij mij thuis mee in aanraking is gekomen, gelooft hij nu in God. Dat vind ik mooi. Luka en Emiel wonen tegenover de kerk en zien mij op zondag vaak lopen. Van mij mogen ze wel een keer mee naar een dienst.’