Wat Sabine hoort is heel anders

Sabine (7 jaar) is volledig doof. Toch kan ze horen doordat ze een CI (Cochleair Implantaat) heeft. Dat is een elektrisch apparaatje dat bestaat uit onderdelen in en buiten je lichaam. Het is verbonden met een computertje. Sabine kreeg op 1-jarige leeftijd een CI.

Was je al doof bij je geboorte?
‘Nee. Toen ik acht maanden oud was, kreeg ik hersenvliesontsteking. Ik was heel ziek en lag in het ziekenhuis. Door die ziekte zijn de haarcellen in mijn slakkenhuizen kapotgegaan en werd ik doof aan allebei mijn oren.’

Wanneer ben je geopereerd?
‘Toen ik anderhalf jaar was, kreeg ik een CI in mijn linkeroor. De dokter heeft een elektrode in mijn binnenoor gezet. De elektrode is verbonden met een hard metalen schijfje vlak onder de huid achter mijn linkeroor. Dit alles bij elkaar is het implantaat’.

Hoe werkt een CI?
‘Elke ochtend zet ik een dopje op de huid achter mijn oor waar het schijfje zit. Het valt nooit af want er zit een magneet in. In dat dopje zit een microfoon die geluid opvangt. Via een draadje gaat dat geluid naar een kleine computer. Die zit onder mijn kleren in een gordel op mijn borst. De computer zet het geluid om in een elektrisch signaal. Dit signaal gaat weer via het draadje terug naar de magnetische dop. Via de magneet kan het signaal door de huid heen naar het implantaat. De elektrode in het slakkenhuis geeft dit signaal door aan de gehoorzenuw. Zo komt het geluid aan in mijn hersenen.’

Voel je die elektrische signalen door je hoofd gaan?
‘Nee hoor, daar merk ik niks van.’

Heb je je CI altijd op?
‘Nee, niet als ik slaap. Als ik in bed ga liggen houd ik het dopje nog op en leg ik het computertje naast mijn kussen. Papa of mama haalt de CI weg als ik slaap. Als mama me wakker wil maken moet ze me aanraken of de lamp aandoen. In bad of in het zwembad doe ik hem ook af, anders gaat hij kapot. Soms zet ik hem ook af als ik boos ben op mama. Dan hoor ik haar lekker niet meer.’

Is het vervelend om elke dag je CI op te hebben?
‘Eigenlijk niet want ik ben eraan gewend.’

Moet je vaak voor controle naar het ziekenhuis?
‘Ongeveer twee keer per jaar. Dan doe ik een gehoortest. Soms moet ik ook spelen voor de camera. Dan kijken ze wat ik doe en wat ik zeg. Op school helpt juf Cristel mij een beetje extra met lezen, schrijven en rekenen. Ik ga ook elke vrijdag naar logopedie. Daar moet ik woorden en zinnen nazeggen en oefeningen doen op de computer.’

Zit je op een speciale school?
‘Eerst zat ik op een dovenschool. Daar leerde ik gebarentaal. Ik praatte toen met andere dove kinderen met mijn handen. Omdat ik met de CI steeds beter kon horen, ging ik naar een school voor slechthorenden. Daar werd gebarentaal steeds minder nodig voor mij. Vanaf groep 2 zit ik op een gewone school, samen met mijn zusje.’

Zit je in de klas altijd vooraan?
‘Ja, dan kan ik juf Iris goed zien. Om alles goed te begrijpen, moet ik ook kunnen liplezen. De juf heeft ook nog een apparaatje om haar nek hangen dat is aangesloten op mijn computertje. Zo krijg ik het geluid van de juf rechtstreeks op de CI. Ik heb dat apparaatje ook met gym nodig. Anders kan ik de gymleraar niet horen als hij aan de andere kant van de zaal staat.’

Wanneer is het moeilijk voor jou om te horen?
‘Als de muziek hard staat of als we uit eten gaan. Dan hoor ik heel veel lawaai en kan ik papa en mama niet verstaan. Dan komt alles tegelijk binnen. Mama vraagt dan of ik mijn CI af wil zetten, maar dat wil ik niet. Ik heb nu een goede truc: ik neem voortaan een tekenboek mee naar het restaurant. Als ik zit te tekenen, denk ik niet aan het lawaai.’

Hoor jij hetzelfde als wij?
‘Dat weet ik niet. Ik hoor alleen aan de linkerkant. Ik hoor soms ook alle geluiden tegelijk. Dan moet ik me goed concentreren om iemand te verstaan. Het beste kan ik met één vriendinnetje praten in een rustige kamer maar ook in de klas gaat het goed. Als ik ook nog kan liplezen, begrijp ik alles.’